سلام

كتاب "اينك شوكران" شهيد ايوب بلندي رو پارسال، همسفرم تو اردوي راهيان نور بهم هديه كرد. زندگي زيبايي داريد. خوشحالم كه امروز خيلي اتفاقي با وبلاگ شما آشنا شدم.

اين نامه را به خاطر مادر نوشته ام
با ياد تو - هميشه كبوتر نوشته ام

بابا رسيد نامه قبلي و يا كه نه؟
بعد از تو بيست نامه ديگر نوشته ام

هي تنگ مي شود دل من از نبودنت
از گريه هاي هر شب مادر نوشته ام

اين نامه را غروب همان صبح رفتنت
روي غبار شيشه، مكرر نوشته ام

از توي قاب، عكس تو لبخند مي زند
بر چشم هاي خيس من و بر «نوشته ام» ...

دردهايي که سرمايه هستند! دردهايي که فقط يک نفر مي فهمتش و اون يک نفر فقط خودتي، دردايي که قلب آدمو سنگين مي کنند، دردهايي که وزن زندگي آدمو زياد مي کنند، دردهايي که شخصيت ميدن، دردهايي که ....
دردمند بودنت، زيباست ...